Deze molen heeft een voorganger gehad; die brandde in 1873 af; overigens stond deze molen niet op dezelfde plaats, maar 50 meter verder, op een berg. De plek is nog steeds herkenbaar in het landschap. De RK-kerk van Kwadendamme gaf vervolgens aan Z. Verhage grond voor 60 gulden per jaar in erfpacht om de huidige molen te bouwen. De nieuwe molen was in 1876 klaar. 

In 1888 werd de molen verkocht, evenals in 1914 en 1927, toen H. Dijkman uit Elkerzee eigenaar werd. Deze deed de molen twee jaar later over aan W. Snoep Pzn. uit Goes, wiens zoon, Piet Snoep, in 1960 de molen erfde.

De molenromp is tot boven de stelling cilindrisch van vorm en opgebouwd uit gele, rode en blauwe baksteen. Aan de noordzijde is een garage aangebouwd en aan de zuidzijde een schuur waarin voorheen een koppel 16der kunst- en blauwe stenen werden aangedreven door een 40 PK elektromotor. Vroeger maalde Piet Snoep regelmatig veevoer op motorkracht.

De molen telt zes verdiepingen, waardoor er veel opslagruimte is. Vrijwel alles aan de molen is groot, ruim en zwaar uitgevoerd. De molenomgeving is zeer gunstig om te malen: de molen is hoog en er is nauwelijks windbelemmering vanwege bijvoorbeeld bomen of gebouwen. Het uitzicht is schitterend: een wijds zicht over natuurgebied De Zwake en de Westerschelde richting Antwerpen en op het dorp ‘s-Gravenpolder en de skyline van Goes. 

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd in de molen meel gemalen in opdracht van de Duitse bezetter. Regelmatig waren er Duitsers op de molen te vinden. Bij de bevrijding in 1944 kwam de molen in de vuurlinie te liggen en raakte hij zwaar beschadigd. Op de molen zijn diverse herinneringen aan de oorlogstijd aanwezig. 

De Korenhalm is tot de dag van vandaag volop in gebruik. Er wordt wekelijks meel gemalen voor de molenwinkel en vrijwel elk weekend draaien de wieken. 

De molen wil er zijn voor het dorp: bij bijzondere gelegenheden wordt de molen versierd of de wieken in de rouwstand of de vreugdestand gezet. Jaarlijks bezoeken schoolklassen de molen.